Jedna, żadna i sto tysięcy. Włoszka jako medium

Main Article Content

Katarzyna Woźniak
https://orcid.org/0000-0002-2683-3217

Abstrakt

The stake in a heated discussion on reviving tarantism in the Salentian culture by initiators and partcicipants of the project ‘The spider of a dancing god’ was the reinterpretation of the phenomenon itself: tarantism, which was perceived as a thing of the past and an embarrassing social problem, was to become artistically modified, namely isolated from life and displayed on stage. Rejecting tarantism as a folk practice and an attempt at representing it could also be interpreted as turning a blind eye to the problem of a woman’s position in society, without proposing anything in turn. Technological and social progress did not go hand in hand with the emancipation of an Italian woman. Luigi Piradnello in his drama, and Franka Rame in her monodrama captured this phenomenon brilliantly.

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Jak cytować
Woźniak , K. . (2019). Jedna, żadna i sto tysięcy. Włoszka jako medium. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia Historicolitteraria, 19, 298–306. https://doi.org/10.24917/20811853.19.20
Dział
Studia i rozprawy

Bibliografia

A.O., Tak jest, jak się państwu zdaje, „Radio i Telewizja”, 9.07.1967, nr 28, http://encyklopediateatru.pl/artykuly/172465/tak-jest-jak-sie-panstwu-zdaje (dostęp 8.05.2017).

B.B., Tak jest, jak się państwu zdaje, „Radio i Telewizja”, 25.06.1967, nr 26, http://encyklopediateatru.pl/artykuly/172487/tak-jest-jak-sie-panstwu-zdaje (dostęp 8.05.2017).

Brahmer M., Spotkanie po 25 latach, [w:] Listy Teatru Polskiego. Sezon 1961–1962, nr 51, s. 16–19, http://www.eteatr.pl/pl/programy/2013_11/52024/tak_jest_jak_sie_ panstwu_zdaje_teatr_polski_warszawa_1961.pdf (dostęp: 8.05.2017).

De Martino E., Ziemia zgryzoty, przeł. W. Marucha, Warszawa 1971.

Heistein J., Wstęp, [do:] L. Pirandello, Wybór dramatów, oprac. J. Heistein, przeł. Z. Jachimecka, L. Chrzanowski i J. Jędrzejewicz, Wrocław 1978, s. III–LXXVI.

Lapassade G., Essai sur la trance, Paris 1976.

Łubieniewska E., Telewizyjne gry Pirandellem, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria XVII” 2017, s. 135–149.

Krakowska J., PRL. Przedstawienia, Warszawa 2016.

Nocera M., Ukąszeni. Rozmowy z tarantystami, przeł. A. Koman i K. Woźniak, „Performer” 2017, nr 14, http://www.grotowski.net/performer/performer-14/psychodeliczny- -pajak-lapassade (dostęp: 23.09.2019).

Passerini L., Ambiwalencja wizerunku kobiety w kulturze masowej, [w:] Antropologia ciała, oprac. A. Chałupnik, J. Jaworska, J. Kowalska-Leder, I. Kurz i M. Szpakowska, red. M. Szpakowska, Warszawa 2008, s. 103–127.

Pirandello L., Wybór dramatów, oprac. J. Heistein, przeł. Z. Jachimecka, L. Chrzanowski i J. Jędrzejewicz, Wrocław 1978.

Pizza G., Il tarantismo oggi. Antropologia, politica, cultura, Roma 2015. Przedruk fragmentów w przekładzie na język polski: G. Pizza, Psychodeliczny pająk Lapassade’a, przeł. A. Koman i K. Woźniak, „Performer” 2017, nr 14, http://www.grotowski.net/ performer/performer-14/psychodeliczny-pajak-lapassade (dostęp: 23.09.2019).

Podgórzec Z., Przewrotna prawda Pirandella, „Ekran”, 16.07.1967, nr 29, http://encyklopediateatru.pl/artykuly/172473/przewrotna-prawda-pirandella (dostęp 8.05.2017).

Puzyna K., Pestka, [w:] tegoż, Burzliwa pogoda. Felietony teatralne, Warszawa 1971, s. 41.

Rame F., Fo D., Tutta casa, letto, chiesa. Sei monologhi, Mediolan 2006.

SEG., W plenerze (fragm.), „Głos Olsztyński”, 30.06.1967, nr 154, http://encyklopedia teatru.pl/artykuly/172485/w-plenerze-fragm (dostęp 8.05.2017).

Woźniak K., Przełamując tabu. Wokół apulijskiego tarantyzmu, „Performer” 2017, nr 14, http://www.grotowski.net/performer/performer-14/przelamujac-tabu-wokol- -apulijskiego-tarantyzmu (dostęp 23.09.2019).